Ouders en ozzy
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Sacha
08 Januari 2007 | Ghana, Accra
Heey allemaal,
Gelukkig nieuwjaar.
Vorige week donderdag kreeg ik terwijl ik druk aan het verven was een telefoontje van pa vanuit ghana. Ze hadden net hun ghanese simkaart gekocht en de auto geregeld en zouden mijn kant op komen. Ze zijden dat ze er rond 1 uur zouden zijn. Maar als echte ghanesen kwamen ze rond een uurtje of drie aan. Ze hadden in de stad vlakvoor het dorp gebeld dat ze er aan kwamen zodat ik naar de straat kon lopen zodat ze niet voorbij zouden rijden. Al vrij snal kwam daar een mega chique jeep met een obruni aan. Ja hoor dat waren ze. Best vreemd om ze zo het dorp te laten zien enzo. Maar ook wel erg leuk om ze weer te zien.
Vrijdag hebben geholpen met de voorbereidingen voor de begravenis. Kenkey (maisdeeg) in maisbladeren vouwen, erg moeilijk maar os had het al snel onder de knie. De tenten opzetten, stoelen neer zetten en andere dingen doen. Mn ouders en os sliepen in "mijn" huis dus konden ze meteen het dorpsleven meekrijgen. Geen electrisiteit en stromend water enzo was toch wel even wennen. Ook erg grappig om ze de eerste keer te zien klungelen met de zakjeswater waar je uit drinkt enzo. Al dat soort dingen die voor mij heel gewoon zijn nu kennen ze niet, dus ik weer wat lol. :P
Vrijdagnacht was het tijd om de geluidsinstalatie te testen, er was een extra generator zodat dit alles zou werken. Dus deze nacht redelijk weinig geslapen vanwege de herrie. Maar misschien nog wel meer omdat mn broertjes zeiden dat het om een uur of 4 zou beginnen en ik het dan eigenlijk ook wel wilde zien en ik elke keer dat ik halfwakker werd dacht dat het al begonnen was en dat ik er dus uit moest.
Maar uiteindelijk om een uurtje of 9 begon de begravenis wij moesten eerst vanuit de bibliotheek meelopen in de stoet met pastors. we gingen mee naar het lijk om ervoor te zorgen dat de ziel naar god terug kon keren. Daarna begon de dienst. Er werd een heleboel verteld, en ook ik moest wat vertellen. Dit hoefde ik gelukkig niet zelf te bedenken ik moest het stukje van mn gastvader en een stukje uit de bijbel voorlezen.
Toen mijn stukje voorbij was ben ik met mn ouders en os naar Kumasi vertrokken aangezien dit wel weer 4 uur rijden is en we eigenlijk de stad nog ff wilden zien. In kumasi even de markt gekeken ook al ging iedereen al weer naar huis en daarna naar mn gezin. Erg leuk om ze weer te zien en toen we aankwamen kwamen ze ook allemaal al naar buiten toen ze de auto hoorde.
Zondagochtend eerst naar het weeshuis om de kids weer te zien en balonnen uit te delen. Ze herkenden me allemaal nog, erg leuk en waren blij om dit keer ook op zondag bezoek te krijgen. Daarna naar het ashantifestival geweest. Dit keer kwam ook de president langs, en die heb ik even een hand gegeven. Ja ja. Verder dit keer ook wat beter kunnen zien wat er precies bij de koning gebeurde, iedereen kwam groeten enzo. Na het festival ging ik weer naar mn dorp toe zodat ik oud en nieuw hier kon vieren. Mn ouders en os gingen naar Mole national park.
In het dorp aangekomen ben ik eerst naar een danswedstrijd geweest, hij was al minofmeer afgelopen omdat ik wat later kwam, maar toch nog een koppel zien dansen. Was niet de traditionele dans maar toch leuk om even te kijken. Daarna zorgde de muziek voor een openluchtdisco voor jong en oud. Was erg gezellig. Rond een uurtje of 11 had iedereen het alleen wel weer ongeveer gehad aangezien ze oud en nieuw eigenlijk vooral op 1 januari vierden.
1 januari was het sochtends eerst tijd om naar de kerk te gaan om het nieuwe jaar te beginnen. Was een vrolijkere dienst dan normaal, werd duidelijk meer en uitbundiger gedansd. Daarna had de andere chief (mijn gastvader is ook chief) een feest georganiseerd. Iedereen zat in zn kerkkleding te luisteren hoe de chiefs het jaar begonnen. Waarna iedereen te eten kreeg en de belangrijke mensen (ben ik hier ook) gingen bij de chief eten. Was best leuk om te doen, maar erg gezellig was het niet, werd zowieso hier weinig gesproken en als er al wat gezecht werd was het in Twi.
Dinsdag was hier ook een vrijedag vanwege een moslimfeest, dus de hele dag wat geholpen met dingen en oware (spel) gespeeld.
Woensdag begon het werk weer, ditker gepleisterd. De man van dekerk had namenlijk nog niet genoeg geld om de spullen en de andere werknemers te betalen dus we moeten nog even wachten. Pleisteren is erg moeilijk, ze hebben een speciale gooitechniek om het op de muur te krijgen die ik nog niet geheel onder de knie krijg en weet nu ook eigenlijk niet of ik wel echt help.
Donderdagmiddag/avond kwamen mn ouders en os weer. Eerst weer even naar het ziekenhuis gereden aangezien mn voet toch weer slechter ging.
Vrijdag naar de houtsnijwerkers en hun markt geweest. Daarna naar de Akosombo dam, de dam waar de electriciteit voor heel Ghana en een deel van Togo Benin en Ivoorkust word opgewekt. Ze hebben alleen een beetje een probleeem,ze hebben erg weinig water, als het nog een paar foot minder word moeten ze stoppen met het winnen van electriciteit en hebben dus een heleboel mensen een probleem.
Zaterdag vertrokken naar Ba, hier heeft mn vader toen hij 25 jaar geleden in Ghana was verbleven. Attaa en haar kinderen ontmoet. Erg leuk om dit te zien, toch ook wel vreemd, het huis staat er nog steeds en word ook nog steeds gebruikt, ook al is het toch behoorlijk vervallen. De kliniek enzo zijn wel heel erg veel groter geworden. Het is een kliniek waar ze ondervoede kinderen helpen. Samen met een van de dochters van Attaa, Adelaide gekookt.
Zondagochtend zijn we met Attaa en dr zoon Daniel naar de kerk geweest. Hier moest Attaa ons eerst voorstellen en daarna werd er een welkomstnummer voor ons gedraait en moesten wij de dans beginnen. Daarna was het alweer tijd om afscheid van ze te nemen.
Vandaag naar een dorp op palen geweest. Om hier te komen moest je eerst een heel stuk doorde bush en later over een meer kanoen. Was erg mooi.
Groetjes Sacha
Gelukkig nieuwjaar.
Vorige week donderdag kreeg ik terwijl ik druk aan het verven was een telefoontje van pa vanuit ghana. Ze hadden net hun ghanese simkaart gekocht en de auto geregeld en zouden mijn kant op komen. Ze zijden dat ze er rond 1 uur zouden zijn. Maar als echte ghanesen kwamen ze rond een uurtje of drie aan. Ze hadden in de stad vlakvoor het dorp gebeld dat ze er aan kwamen zodat ik naar de straat kon lopen zodat ze niet voorbij zouden rijden. Al vrij snal kwam daar een mega chique jeep met een obruni aan. Ja hoor dat waren ze. Best vreemd om ze zo het dorp te laten zien enzo. Maar ook wel erg leuk om ze weer te zien.
Vrijdag hebben geholpen met de voorbereidingen voor de begravenis. Kenkey (maisdeeg) in maisbladeren vouwen, erg moeilijk maar os had het al snel onder de knie. De tenten opzetten, stoelen neer zetten en andere dingen doen. Mn ouders en os sliepen in "mijn" huis dus konden ze meteen het dorpsleven meekrijgen. Geen electrisiteit en stromend water enzo was toch wel even wennen. Ook erg grappig om ze de eerste keer te zien klungelen met de zakjeswater waar je uit drinkt enzo. Al dat soort dingen die voor mij heel gewoon zijn nu kennen ze niet, dus ik weer wat lol. :P
Vrijdagnacht was het tijd om de geluidsinstalatie te testen, er was een extra generator zodat dit alles zou werken. Dus deze nacht redelijk weinig geslapen vanwege de herrie. Maar misschien nog wel meer omdat mn broertjes zeiden dat het om een uur of 4 zou beginnen en ik het dan eigenlijk ook wel wilde zien en ik elke keer dat ik halfwakker werd dacht dat het al begonnen was en dat ik er dus uit moest.
Maar uiteindelijk om een uurtje of 9 begon de begravenis wij moesten eerst vanuit de bibliotheek meelopen in de stoet met pastors. we gingen mee naar het lijk om ervoor te zorgen dat de ziel naar god terug kon keren. Daarna begon de dienst. Er werd een heleboel verteld, en ook ik moest wat vertellen. Dit hoefde ik gelukkig niet zelf te bedenken ik moest het stukje van mn gastvader en een stukje uit de bijbel voorlezen.
Toen mijn stukje voorbij was ben ik met mn ouders en os naar Kumasi vertrokken aangezien dit wel weer 4 uur rijden is en we eigenlijk de stad nog ff wilden zien. In kumasi even de markt gekeken ook al ging iedereen al weer naar huis en daarna naar mn gezin. Erg leuk om ze weer te zien en toen we aankwamen kwamen ze ook allemaal al naar buiten toen ze de auto hoorde.
Zondagochtend eerst naar het weeshuis om de kids weer te zien en balonnen uit te delen. Ze herkenden me allemaal nog, erg leuk en waren blij om dit keer ook op zondag bezoek te krijgen. Daarna naar het ashantifestival geweest. Dit keer kwam ook de president langs, en die heb ik even een hand gegeven. Ja ja. Verder dit keer ook wat beter kunnen zien wat er precies bij de koning gebeurde, iedereen kwam groeten enzo. Na het festival ging ik weer naar mn dorp toe zodat ik oud en nieuw hier kon vieren. Mn ouders en os gingen naar Mole national park.
In het dorp aangekomen ben ik eerst naar een danswedstrijd geweest, hij was al minofmeer afgelopen omdat ik wat later kwam, maar toch nog een koppel zien dansen. Was niet de traditionele dans maar toch leuk om even te kijken. Daarna zorgde de muziek voor een openluchtdisco voor jong en oud. Was erg gezellig. Rond een uurtje of 11 had iedereen het alleen wel weer ongeveer gehad aangezien ze oud en nieuw eigenlijk vooral op 1 januari vierden.
1 januari was het sochtends eerst tijd om naar de kerk te gaan om het nieuwe jaar te beginnen. Was een vrolijkere dienst dan normaal, werd duidelijk meer en uitbundiger gedansd. Daarna had de andere chief (mijn gastvader is ook chief) een feest georganiseerd. Iedereen zat in zn kerkkleding te luisteren hoe de chiefs het jaar begonnen. Waarna iedereen te eten kreeg en de belangrijke mensen (ben ik hier ook) gingen bij de chief eten. Was best leuk om te doen, maar erg gezellig was het niet, werd zowieso hier weinig gesproken en als er al wat gezecht werd was het in Twi.
Dinsdag was hier ook een vrijedag vanwege een moslimfeest, dus de hele dag wat geholpen met dingen en oware (spel) gespeeld.
Woensdag begon het werk weer, ditker gepleisterd. De man van dekerk had namenlijk nog niet genoeg geld om de spullen en de andere werknemers te betalen dus we moeten nog even wachten. Pleisteren is erg moeilijk, ze hebben een speciale gooitechniek om het op de muur te krijgen die ik nog niet geheel onder de knie krijg en weet nu ook eigenlijk niet of ik wel echt help.
Donderdagmiddag/avond kwamen mn ouders en os weer. Eerst weer even naar het ziekenhuis gereden aangezien mn voet toch weer slechter ging.
Vrijdag naar de houtsnijwerkers en hun markt geweest. Daarna naar de Akosombo dam, de dam waar de electriciteit voor heel Ghana en een deel van Togo Benin en Ivoorkust word opgewekt. Ze hebben alleen een beetje een probleeem,ze hebben erg weinig water, als het nog een paar foot minder word moeten ze stoppen met het winnen van electriciteit en hebben dus een heleboel mensen een probleem.
Zaterdag vertrokken naar Ba, hier heeft mn vader toen hij 25 jaar geleden in Ghana was verbleven. Attaa en haar kinderen ontmoet. Erg leuk om dit te zien, toch ook wel vreemd, het huis staat er nog steeds en word ook nog steeds gebruikt, ook al is het toch behoorlijk vervallen. De kliniek enzo zijn wel heel erg veel groter geworden. Het is een kliniek waar ze ondervoede kinderen helpen. Samen met een van de dochters van Attaa, Adelaide gekookt.
Zondagochtend zijn we met Attaa en dr zoon Daniel naar de kerk geweest. Hier moest Attaa ons eerst voorstellen en daarna werd er een welkomstnummer voor ons gedraait en moesten wij de dans beginnen. Daarna was het alweer tijd om afscheid van ze te nemen.
Vandaag naar een dorp op palen geweest. Om hier te komen moest je eerst een heel stuk doorde bush en later over een meer kanoen. Was erg mooi.
Groetjes Sacha
-
09 Januari 2007 - 10:50
Opa:
Hallo Sacha en zo mogelijk Corrie,Cees en Oscar
We genieten weer van je laatste verhaal Sacha.Wat beleef jij ontzetten veel!!
Maar je pakt ook zelf aan.
We zijn trots opje.
Hopelijk gaat het weer wat beter met je voet.Met ons,
Oma en Opa gaat het wel
goed.Ik red me wel met het gezichtsvermogen.Zo als je
zult begrijpen typ ik dit zelf.Volg hiervoor een cursus.
Groeten en sterkte gewenst
van
Oma en Opa -
09 Januari 2007 - 15:25
Thea:
Hoi Sacha, misschien lees je dit pas als je NL familie weer terug aan het reizen is en jij ineens weer moet wennen aan alleen maar Engels en Twi om je heen. Of zijn er daar ook andere Nederlandse vrijwilligers? We genieten van je verhalen!
Liefs,
Thea -
09 Januari 2007 - 18:54
Ankie:
Hoi Sacha,
Wat geweldig leuk om te lezen dat je bij Atta en haar familie in Baa geweest bent. Ik ben ontzettend benieuwd naar de verhalen van je ouders en Oscar.
Hoe gaat het met je voet? Wondjes genezen in Ghana altijd erg slecht, dat was ook mijn ervaring.
Groetjes,
Ankie -
09 Januari 2007 - 21:40
Krista:
Leuk dat je ouders er zijn! hoop dat het erg leuk is/was!
Liefs -
10 Januari 2007 - 13:21
Carmen:
hey sas
erg leuk om weer een verhaal van jou te lezen!
en je hebt ook deze keer al heel veel beleefd zeg!
wel leuk dat je ouders ook even langskwamen!
kuz -
10 Januari 2007 - 14:27
Wendy:
heey sas!
zeker heel fijn om je ouders weer te zien! hoelang zijn ze gebleven? of zijn ze er nog? hoe lang blijf je trouwens nog in ghana? hopelijk gaat het snel beter met je voet!
kusje.... -
12 Januari 2007 - 05:42
Aike En Veerle:
Hoi sas,
Traditioneel zijn wij op het moment te laat voor een afspraak aan het komen dus kort bericht. Cool!!!
Liefs, Veerle en Aike -
16 Januari 2007 - 15:05
Tanita:
Lieve Sacha !
we missen je toch wel op de manege ! Diane heeft ons de brief gegeven die je ons had gegeven , vonden we erg leuk ! ik spreek je nog wel ! Dikke knuffel Tanita , -
16 Januari 2007 - 20:34
Sondra:
Heej Sas! Ik leef nog steeds mee met al je verhalen! Leuk, leuk allemaal:) Knuffel son -
17 Januari 2007 - 15:10
Karin:
Hey meid,
was het gezellig met het thuisfront? En raar om nog een keer "afscheid" te moeten nemen? Het klinkt iig erg leuk! En kijk er naar uit nog meer avondturen van je te lezen! Ga je eigenlijk altijd ergens echt werken of ga je ook nog een tijd zelf wat doen? backpacken ofzo? En heb je alweer nieuwe foto's:D? Ik ben benieuwd! Liefs, Karin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
