harmatan

Hey Allemaal,
Alles gaat nog steeds prima hier. Is nog steeds erg leuk, en blijf in het weeshuis. Ik vond het erg moeilijk om een beslissing te maken, maar er waren wat probleempjes met een veterenary plaats in Kumasi omdat er officieel maar twee plekken zijn. De organisatie is opzoek geweest en zou er zeer waarschijnlijk een hebben maar dat kon dan maar drie weken. En denk dat dat toch wel net iets te kort is om op een plek te zitten. En kan de kids ook nog niet verlaten, puur omdat je nu steeds meer gaat merken dat ze je kennen dat je niet meer zomaar een van die vele obruni’s bent. Al gaat dit waarschijnlijk alleen nog maar meer worden maar toch.
Zaterdag zijn we naar een kinderdorp geweest. Dit is een weeshuis maar dan met wat meer dingen er om heen waardoor het bijna een dorp opzich is. Hier werken ook vrijwilligers, deze hadden we ontmoet toen ze een weekend in Kumasi waren en hadden ons uitgenodigd om een keer op bezoek te komen en eens een kijkje te nemen. Aangezien we wel benieuwd waren hebben we dat gedaan, en het was erg leuk. Het dorp is gebouwd door een Duitser en die betaald ook nog steeds erg veel voor de kinderen. In het dorp word een kerk gebouwd, ze hebben een bibliotheek, internetcafe/computerschooltje, andere bijzondere schooltjes, en een paar huizen met elk een eigen moeder en twee zussen. Hier hebben we even rondgekeken en spelletjes gedaan met de kids. Daarna zijn we naar de markt gegaan om de benodigdheden voor de jollof te kopen. Een van de vrouwen die in het dorp werkt bood aan om voor ons te koken, echt super lief. Het was erg lekker.
Zondag een relaxt dagje thuis gehad. Zowaar ook mn eerste recente buiten-afrikaans nieuws doorgekregen. Saddam Hoessein is veroordeeld. Op het nieuws is eigenlijk alleen afrkikaas nieuws. Het andere nieuws dat ik lees, is de krant waarin het brood is verpakt, maar dit is meestal een regionaalkrantje uit juli of augustes. s’Middags geleerd fufu te stampen, nouja geprobeerd. Het ziet er erg makkelijk uit, maar is toch moeilijker dan je denkt. Ondanks alle verhalen over geplette vingers toch ook geprobeerd te draaien, ging redelijk maar heeft ook nog wel wat oefening nodig, toch ook best lastig.
Maandag heb ik met een paar andere vrijwilligers een minidrumlesje gehad van iemand die we kennen, was erg leuk!
Woensdag waren de klassen na lange tijd weer eens normaal. Normaal hebben we twee klassen. Maar vanwege een workshop in een van de lokalen, hebben de kids ruim twee weken met zn allen in een klas gezeten. Dit betekend dat je zo’n 40 kids hebt. Opzich is het te doen, maar de kleintjes leren er wel minder door, omdat het dan niet zo opvalt als ze niet meedoen, en ze dus gewoon niet meedoen.
Gisteren was er een optreden van een paar straatacrobaten voor de kids. Een paar vrijwilligers hadden ze ontmoet tijdens het weekend in capecoast, en ze vonden het leuk om een keer een paar dagen naar kumasi te komen, en dan een optreden te doen voor de kids. De kids vonden het erg leuk, en probeerden na afloop allemaal of ze het ook konden, maar het was toch wel wat moeilijk.

Er werd gevraagd over het opvoeden van de kids of dat al anders was, nee eigenlijk nog niet. Het is hier ook zo normaal om te slaan als straf dat je dat niet zo een twee drie kan veranderen. Ze luisteren onderhand wel al iets beter naar ons. Maar toch wel stom dat de dochter van de lerares (10) zo met een stok binnen kan komen lopen, en ze doen wat ze zecht.
Mn ouders waren benieuwd naar wat ik zoal deed s’avonds, dus ik dacht laat ik dat jullie ook maar even vertellen. Niet zoveel bijzonders. Meestal gewoon in de huiskamer zitten, beetje kletsen met mn gastouders, spelletjes spelen, televisie kijken, boekje lezen.
De harmatan (droge wind vanuit de sahara) is gister in Kumasi aangekomen, de eerste tekenen zijn al te merken. Er is nu een briesje, wat erg lekker is want het word steeds warmer. Ook was het vanmorgen enigszinds mistig-stoffig. Dit schijnt ook een teken van de harmatan te zijn, beetje onlogisch voor mij maar toch. De mensen hier vinden het erg grappig als ze ons zonnebrandcreme op zien smeren, wat steeds meer nodig is. Want het word steeds zonniger, in het begin was het wel warm maar toch meestal redelijk bewolkt. Het word nu droger, dus de warmte moet wel een prettigere warmte worden denk ik. Tot nu toe was het en heel vochtig en heel warm.
Over het stoffige, dat is het hier eigenlijk altijd, maar was vanmorgen duidelijk erger. Iets wat je niet zou verwachten maar vanwege het stof wel enigszinds logisch is, ze wassen min of meer elke dag hun auto. En je kunt niet schoon uit een trotro komen als je van stad naar stad rijdt, puur omdat al het stof dan in de trotro waait.
Bij de foto’s:
Kejetia is het trotro station, je zit dus ook allemaal trotro’s, het is er altijd erg druk. Op de achtergrond kun je over central market heen kijken, dit is echt een hele grote markt, je ziet eigenlijk alleen de daken van de kraampjes, dit zijn golfplaten.
Banku is een deegachtig mengsel van mais en casave.
Fufu stampen, oma is aan het draaien en Lydia kijkt toe.
Fufu draaien, tja lydia stampt met een hand, denk voor het geval dat ik mn vinger er onder heb dat ie niet zo hard aan komt, ben nog niet echt zo goed.
De rest lijkt me wel duidelijk met de naam.
Sorrie lees net pas dat de strand foto’s vorige keer niet aangekomen zijn, die heb ik nu niet bij me op mn usb dus die zal ik volgende keer plaatsen.
Heel veel sterkte met de kou! Is sinterklaas er al? Of komt ie morgen?
Groetjes Sacha